به من می گفت: انقدر دوستت دارم که اگر بگویی بمیر، میمیرم... باورم

نمی شد... فقط یک امتحان ساده به او گفتم بمیر... سال هاست در

تنهایی پژمرده ام... کاش امتحانش نمی کردم...

یکی را دوست دارم همان کسی که شب و روز به یادش هستم و لحظات سرد

زندگیم را با گرمای عشق او میگذرانم !

یکی را دوست دارم ، بیشتر از هر کسی ، همان کسی که مرا اسیر قلبش کرد !

یکی را دوست دارم ، که میدانم او دیگر برایم یکی نیست ، او برایم یک دنیاست !

یکی را برای همیشه دوست دارم ، کسی که از دوری و دلتنگی اش پریشانم

تا کجای قصه ها باید ز دلتنگی نوشت

تا به کی بازیچه بودن در گذار سر نوشت

تا به کی با ضربه های درد باید رام شد

یا فقط با گریه های بیقرار آرام شد

بهر دیدار محبت تا به کی در انتظار

خسته ام از زندگی با قصه های بیشمار

دلم می خواست یکی رو داشتم ،

بعضی وقتا که مردم خستم می کردن ،

میومد کنارمو دستاش رو می گذاشت دو طرف ِ صورتم

زُل می زد تو چشام ، می گفت

“ببین ! تو من رو داری!!“

در سکوت دادگاه سرنوشت

عشق بر ما حکم سنگینی نوشت

گفته شد دلداده ها از هم جدا

وای بر این حکم و قانون زشت

رفت.... 

بی آنکه مرا به خدا بسپارد....

نمیدانم، خدا را فراموش کرد یا مرا ؟؟؟؟؟

این که مدام به سینه ات می کوبد، قلب نیست
ماهی کوچکی است ک دارد نهنگ می شود
ماهی کوچکی که طعم تنگ آزارش می دهد
و بوی دریا هوایی اش کرده است
قلب ها همه نهنگانند در اشتیاق اقیانوس
اما کیست که باور کند در سینه اش نهنگی می تپد؟!
آدم ها، ماهی ها را در تنگ دوست دارند و قلب ها را در سینه.
اما ماهی وقتی در دریا شناور شد ماهی است
و قلب وقتی در خدا غوطه خورد، قلب است.
هیچ کس نمی تواند نهنگی را در تنگی نگه دارد،
تو چطور می خواهی قلبت را در سینه نگه داری؟
و چه دردناک است وقتی نهنگی مچاله می شود 
و وقتی دریا مختصر می شود
و وقتی قلب خلاصه می شود و آدم قانع.
این ماهی کوچک، اما بزرگ خواهد شد و این تنگ، -تنگ خواهد شد
و این آب ته خواهد کشید.
تو اما کاش قدری دریا می نوشیدی
و کاش نقبی می زدی از تنگ سینه به اقیانوس.
کاش راه آبی به نامنتها می کشیدی و کاش این قطره را به بی نهایت گره می زدی.
کاش ...
بگذریم ...
دریا و اقیانوس به کنار، نامنتها و بی نهایت پیشکش.
کاش لااقل آب این تنگ را گاهی عوض می کردی.
این آب مانده است و بو گرفته است.
و تو می دانی آب هم که بماند می گندد.
آب هم که بماند لجن می بندد.
و حیف از این ماهی که در گل و لای بلولد 
و حیف از این قلب که در غلط بغلتد!

مانند گرد بادی پر از شن و خاک

و من آخرین برگ از یک درخت خشکیده

به سویم آمدی چنان مرا در هم پیچیدی

که فرصت دست و پا زدن را نیز از من گرفتی

به خود می گویم : این گرد باد مثل نسیمی خنک

بر تنهایی عمیقم چه خوش نشسته است !

اما تو همان گرد باد پر از شن و خاک

کــاش مَن ديگــَري بودمــــ... 
مــي نشستمــ روبِـروي خـودَمـــ... 
ســر تــا پـــا گــوش مـي شدَمـــ... 
تــا ببينَمـــ حـَرفـــ حسابَمــــ.. 
چيـــــــــــســــــت .....؟

هيــــــس ...!
گـــــوشـــم کـــــر شــــد ..
آخــــر نــــامــــردي را مگـــــر فــــريـــاد ميکشـــــند.. !؟
خـــب آهستــــه بـــــرو ديگـــــر ...
فـــريـــاد نــــزن ...

 بـــلافــــاصــــلــه پـــــس از مـــــرگــــم مــــرا بـــــه خــــــاکــــــ نـــســــپـــــاريــــــد.....
دوســـــتــــــانــــــم عـــادتـــــــ دارنـــــــد کـــــه ديـــــــــــــــر بـــيـــــايــــنــــــــد.....

با هزار ایما و اشاره ...با لبخندم ، سکوتم و نگاهم و...بهت گفتم دوستت دارم...اما دریغ از ذره ای توجه ! نمی دانم یا تو کج فهی و یابه زبان دل عادت نداری و فقط کلام را میشنوی ، میفهمی و باور میکنی! پس یک کلام:...دوستت دارم ...

دلــــــم مي خـــواهد بخــــوابــــم...
مثــــل مــــاهــــي تنــــگ که چنـــد روزيــــست روي آب خوابــــيده اســــت ....

خدايا شبيه بادکنکي شده ام...
از بغضهايي که به اجبار فرو داده ام...
التماست ميکنم...
فقط يک سوزن...!
تکه تکه شدنم با خودم... 

زنــــــآنـي کـهـ حـالا تـهـي از احــســــآس ...
و بـا چـتـري از مـنـطـق ...
گـوشـهـ اي تـنـهـآ نـشـسـتـهـ انـد ....
بـي شـکـــ ، هـمـان دخــــــتـــرکـــآن بـي پــروايـــي انـد ...
کـهـ سـالـهـايـي نـهـ چـنـــــــدان دور ...
بـي تـجـربـهـ از " تـــــب و لـــــــرز " عـشـــق ...
" خــــيـــســـي بـــآرانــــش " را آرزو مـيـکـردنـــــــد ... ! 

 بعضی وقتا

گوشه ی سمت راست زندگیم دنبال    میگردم!

گاهی دلت می خواد همه بغضات از تو نگاهت خونده بشه که جسارت جسارت گفتن کلمه ها رو نداری

اما....

یه نگاه گنگ تحویل می گیری یه جمله مثله : چیزی شده؟ اونجاست که بغضتو با یه لیوان سکوت سر می کشی

و با لبخند میگی : نه هیچی

منتظر هیچ دستی در هیچ جای دنیا نباش اشک هایت را با دست های خودت پاک کن

همه رهگذرند!!

این بار اگر زن زیبارویی را دیدید ،هوس را زنده به گور کنید و خدا را شکر کنید برای خلق این زیبایی .
زیر باران اگر دختری را سوار کردید، جای شماره به او امنیت بدهید .
او را به مقصد مورد نظرش برسانید ،نه به مقصد مورد نظرتان .
هنگام ورود به هر مکانی، با لبخند بگویید: اول شما .
در تاکسی خودتان را به در بچسبانید نه به او ..
بگذارید زن ایرانی وقتی مرد ایرانی را در کوچه خلوت می بیند،احساس امنیت کند نه ترس .
بیایید فارغ از جنسیت کمی مرد باشید ...

گاهي وقتا دلم ميخواد بگم...:ا

من رفتم،باهات قهرم،ديگه تموم شد،ديگه دوست

ندارم...!!

وچقدر دلم ميخواد بشنوم...:ا

كجا بچه لوس؟غلط ميكني كه ميري!مگه دست خودته ؟

... ...رفتن به این راحتی نیست

اما نميدانم چه حكمتيست كه آدمي،هميشه اينجور وقتا

ميشنود:

به جهنم...!

یادت باشـــــــــد دلت که شکست،

سرت را بگیری بالا ..!

تلافی نکن ، فریاد نزن ، شرمگین نباش.

حواست باشد ؛ دل شکسته، گوشه هایش تیز است..

مبادا که دل و دست آدمی را که روزی دلدارت بود زخمی کنی به کین،

مبادا که فراموش کنی روزی شادیش، آرزویت بود… صبور باش و ساکت.


بغضت را پنهان کن،
رنجت را پنهان تر ...

مهم  نیســـــت که از بیــــــرون چه طـور به نظر میام !

کسایی که درونم رو می بینند ؛

برام کـــــــــافیند ...

واسه اونـایی که از روی ظاهـرم قضاوت می کنند ،

حرفی ندارم !


همون بیرون بمونند واسشـون


کافیــــــــــــه ... !!هم

شب ها خوابم نمی برد

از درد ضربات شلاق خاطرات روي قلبم !

بي انصاف

محكم زدي ،

جايش مانده است...

خوش به حال اونایی که....

تو دنیای واقعی انقدر سرشون شلوغه که .....

وقت نمی کنن بیان دنیای مجازی

این اسمش دله اگه قرار بود بفهمه که فاصله یعنی چی

اگه قرار بود بفهمه که نمیشد دل

می شد مغز دله نمی فهمه

دستگاه مشترک مورد نظر از دوستت دارم های دروغ تو خاموش است

لطفا تنهایش بگذارید

سخته حرفم ولی رسیده وقت رفتن

هر چند من از دلت خیلی وقته رفتم

چفدر سخته عاشق کسی باشی که تو رو فقط فقط بخاطر نیازش می خواد

میدونی خیلی سخته سخت نه از سخت هم بدتر

خیلی دردناکه میدونی خیلی دردناکه؟؟؟؟

دردناکه وقتی....

میون کلی آشنا تو باز غریه باشی

میون کلی آدم تو باز تنها باشی

میون کلی بارون باز تو تشنه باشی

میون این همه آدم جور و ناجور یه دوست که هیچی دشمنم نداشته باشی

میون این همه وصله تو وصله ی ناجور باشی

میون این همه رنگ تو بازم طوسی باشی

میون این همه بغض بازم اشکی نداشته باشی

میون این همه گل فقط تو پروانه نداشته باشی

میون این همه پیله فقط تو مهلت پروانگی نداشته باشی

میون این همه خط

خط های لرزون

گاهی هم ممتد

خط های پیچ پیچ گاهی هم مارپیچ

تو روی خط صفر زنده باشی....

حس خوبیه یه خودت میای میبینی به کسی که رهات کرده بد جور بهت ظلم کرده

دیگه نه نیاز داری نه احساس اما...

اون داره از بی تو بودن میمیره

آنگاه که غرور کسی را له میکنی

آنگاه که شمع های امید کسی را خاموش میکنی

آنگاه که خدا را میبینی بنده ی خدارا نادیده میگیری

می خواهم بدانم دستانت را به سوی کدامین آسمان دراز میکنی

تا برای خوشبختی خودت دعا کنی

معلم ورقه ها را داد همه مرا مسخره کردند باور کن درست نوشته بودم

گفته بود جای خالی را با کلمات مناسب پر کنید و من همه را نوشتم تو

مگر اینکه جاهای خالی را فقط تو پر میکنی....

بین این آدم ها باید عاقلانه زندگی کرد نه عاشقانه....

ببین دکتری مهندسی خوش تیپی پولداری

اصلا همه چی هستی اما

وقتی معرفت نداری هیچی نیستی

از من نرنج من نه مغرورم نه بی احساس فقط خسته ام خسته ام از اعتمادی بیجا....

در شیرینی بوسه غرق بودیم

که ناگهان شوری اشک را بر لبانم احساس کردم

وفهمیدم که این بوسه بوسه جدایی است

هنوز هم

چشمانم، نگاهت را؛

نگاهم، لبانت را؛

و لبانم، لبانت را نشانه میرود

در طلب یک بوسه ...

هنوز هم زیباست انتظار آغوشت را کشیدن

حتّی زیباتر از گذشته ....
 

آخر یه جایی میرسه که آدم دست به خود کشی میزنه 

مـــَـــن زانوهایَمـــ را بہ اغوش کِشیده بودَمـــ

وَقتے..........

تــــــــو بَراے آغــــوشــِـ دیگــــَـرے

زانو زَده بودے... 

میگمــ خداحافظ

کهـ تو چشمــ تـَر کنی و بگـــی:

کجــآ؟ مگه دستــِ خودتهـ این اومدن و رفتن؟

کهـ سفت بغلمــ کنی و بــگی: 
هیچ رفتــنی تو کار نیستــ

همین جـآ " به دلتـــ اشاره کنی" جاتهـ تا همیشه

آخرِ سرش محکمــ بگی: شیر فهم شد؟؟

و مَن، دل ضعفهـ بگیرم از این همه عاشقانهـ های ِ محکمت!!!

فقـط بگو :
چگونه رفتن و نبودنت را باور کنم ؟!
وقتی آغوش من هنــــــوز ..... بوی بودن ات را میدهد ؟!!